Utrechtse onderzoekers brengen eeuwenoude vesting digitaal in kaart
Je zou verwachten dat fysisch-geografen vooral in bergachtige gebieden als de Alpen actief zijn. Toch leidde een gezinsuitje van onderzoeker Tjalling de Haas onverwachts tot een nieuw onderzoeksproject, dichter bij huis: de scheuren in de eeuwenoude vestingmuur van Slot Loevestein.
Slimme sensoren in middeleeuwse muren
Samen met collega Daniel Draebing installeerde De Haas meetapparatuur in de vestingmuur aan de Waalkant van het slot. Deze sensoren registreren continu of de scheuren groter worden, hoe snel dat gebeurt en of weers- of wateromstandigheden hier invloed op hebben. Zo ontstaat betrouwbare data over de toestand van de wal.
Verzakking of verwering?
De scheuren in de muur werden al begin deze eeuw ontdekt. Mogelijke oorzaak: de dalende waterstanden va de Waal in droge periodes. De onderzoekers van de Universiteit Utrecht willen achterhalen of die droogte inderdaad een rol speelt – vergelijkbaar met het veendijkincident in Wilnis (2003).
Waarom dit onderzoek belangrijk is
Bezoekers hoeven zich geen zorgen te maken: de vesting staat nog fier overeind. Toch is het van belang om het culturele erfgoed van Nederland goed te bewaken. Het onderzoek loopt nog tot 2028. De uitkomsten zullen bepalend zijn voor een eventueel grootschalig herstel van de vestingwal.
Wist je dat…
Slot Loevestein, gebouwd vanaf 1358, was oorspronkelijk bedoeld als verdedigingswerk én toltoren. De huidige vestingwerken dateren uit de 16e eeuw.
