De oude brandweerkazerne aan de Struisvogelstraat. Een gebouw dat niet zomaar een stapel stenen is, maar het kloppend hart van het Gorkumse brandweerverleden. Een plek waar elk schroefje, elk uniform en elke handbrandspuit een verhaal vertelt. Voor velen hét Brandweermuseum van Gorinchem — een eerbetoon aan mensen die niet over vuur vergaderen, maar het blussen.

Het Brandweermuseum aan de Struisvogelstraat in Gorinchem moet sluiten. Niet omdat er geen bezoekers meer kwamen. Niet omdat de collectie in verval was. Maar omdat de gemeente heeft besloten het pand te verkopen. Zo verdwijnt een stuk lokale geschiedenis, gevuld met herinneringen, toewijding en de geur van vroeger, omdat de cijfers schijnbaar belangrijker zijn dan betekenis. Want erfgoed? Dat past kennelijk niet meer in het financiële plaatje.

Het was zo’n beeld om een ansichtkaart van te maken: wuivende grassen, vrolijke kruiden, bijtjes die hun werk deden op de Gorcumse stadswallen. De zon scheen, de natuur bloeide… en toen kwam hij: de maaier. Zonder pardon. Alsof iemand midden in Bohemian Rhapsody op stop drukt. Weg bloei, hallo kale vlaktes.

Vanochtend hoorde ik op de radio iets opmerkelijks. Zowel werkgevers als sollicitanten gebruiken tegenwoordig AI. Jawel. De bazen gebruiken kunstmatige intelligentie om personeel te zoeken, en de sollicitanten gebruiken diezelfde kunstmatige intelligentie om zichzelf aan te prijzen. Je zou bijna zeggen: laat die AI’s het gewoon samen uitvechten en laat ons mensen lekker uitslapen.

Na lezen van artikel AD Rivierenland

Stel je voor: een groep van zo'n 40 dappere Gorkumers, politici en ambtenaren, die in het pikkedonker over de stadswallen van Gorinchem strompelen. Het klinkt als het begin van een slechte horrorfilm, maar nee, dit is de realiteit. En de emoties? Die liepen hoog op, alsof we naar een aflevering van "Expeditie Robinson" keken.

Beste Lezers,

Uit het archief

Ah, de winkeliers van de Langendijk zijn weer eens creatief bezig. Dit keer niet met een levensgrote koe (die is terug naar zijn stal), maar met gekleurde fietsen die dwars op de straat geparkeerd staan, zodat die vervelende fatbikers eindelijk eens moeten slalommen. Een goed idee? Nou nee! Laat ik u alvast uit die droom helpen: dit gaat natuurlijk helemaal nergens op uitlopen. En ik zal u vertellen waarom.

De gans is natuurlijk een nobel dier, maar Gorinchem lijkt momenteel te kampen met een ware invasie van deze pluizige, wapperende ‘bezetters’. Waar je ook kijkt in Hoog Dalem en Gorinchem-Oost, je struikelt bijna over de witte boerenganzen. En nee, niet alleen in de weilanden – deze gevleugelde horde heeft besloten om ook de nieuwbouwwijken en zelfs het charmante Lindelaantje achter het station in te nemen.

Ah, de Langendijk! Die mooie winkelstraat waar voetgangers als obstakels dienen en koeien de enige hoop op orde lijken te zijn. Als je door de Langendijk loopt, is het alsof je een uitdaging aangaat in een survival show: ontwijk de bestelwagens, vecht je een weg door een zwerm fietsende scholieren op weg naar de veerpont en vermijd de levensgevaarlijke fatbikes die als dolle stieren voorbij razen.